Home Sweet Home, met hindernis(sen)!

Lieve trouwe lezers, lieve allemaal,

Nog één keer zal ik jullie verslag doen van onze laatste week in Indonesie, deze keer geschreven vanuit Nederland. Inmiddels alweer twee en een halve dag op Nederlandse bodem, een paar uur eerder dan gepland, daarover later meer.. Wat is het hier brrrr koud! En nat.., maar wat smaakt die kaas lekker! En dat brood! En dan heb ik het nog niet eens over de yoghurt! En hoe fijn is het, om weer even lekker bij pappa en mamma te zijn! Maar dat.. kennen jullie wel, dus zal ik me maar richten op de laatste week:

Maandagochtend zijn we al op tijd wakker, beiden hongerig.. want we hebben zondagavond door alle toestanden geen fatsoenlijke avondmaaltijd meer gehad, die wilde mijn buik ook niet hebben, maar nu lijkt hij wel trek te hebben.. of toch niet.. rennen!!! Wat een ellende.. toch er maar uit, aankleden en toch, ondanks alle ellende, heeft mijn buik wel trek.. we bestellen bij het hotelletje een ontbijt, doe maar een fruitsalade. Mijn buik juigt en protesteert direct daarna.. crap! Na het ontbijt eerst maar even een hotel boeken via booking.com, nu ook wel gelijk boeken, de laatste vier dagen gaan we niet op een euro meer of minder kijken, maar even lekker relaxen! We boeken een mooi hotel, geen resort, maar toch wel echt een hotel, met zwembad, niet te ver van het strand en midden in het centrum van Seminyak. Dan komen we ook nog tot de onaangename ontdekking dat de Air France piloten per vandaag staken.. vlogen wij niet terug met Air France? 40-60% van de vluchten zal geannuleerd worden.. oh nee he! Nah ze zullen toch geen grote transatlantische vluchten gaan annuleren? Nee.. dat kunnen ze niet maken.. toch? Gelukkig, onze vlucht staat nog gewoon op vliegen.. toch komende week wel even goed in de gaten houden..
Inchecken kan pas vanaf 14:00, we hoeven hier pas om 12:00 uit te checken, dus gaan we nog maar even aan de wandel in Ubud. Moet ook wel.. anders hebben we straks geen vervoer naar seminyak.. en een uur rijden.. is toch wel erg ver lopen, dus laten we het reisbureautje een taxi regelen voor 12:30, we hebben nog zo’n 3 uur op te vullen. Het ontbijt van vanochtend was verre van voldoende en bovendien, meerendeel is er alweer uit, dus na een eindje gelopen te hebben, gaan we maar voor een tweede ontbijt. Bananen sap, vult, is lekker en niet te zwaar.. met een pannenkoek, tsja je moet wat.. We kopen nog een paar kleine souvenirtjes en gaan dan terug naar het hotel om de laatste spulletjes te pakken, dit was echt de laatste keer hier! Het voelde er net een beetje als thuiskomen de afgelopen keren. Dan koffers ophalen in het reisbureau en dan in de taxi naar Seminyak, ruim een uur later staan we weer middenin de drukte van Seminyak, mooi hotel, schoon, heerlijke bedden, lekkere douche! Ja hier gaan we ons wel vermaken.. Eerst de koffer maar eens open, binnen een kwartier ziet onze kamer er uit alsof er een bom ontploft is, oeps.. maarja, om nu alles uit te pakken, dan weer netjes in te pakken en dan over een paar dagen alles opnieuw.. zonde van de tijd ;-) Eerst maar aan de wandel voor een lekkere lunch! Mijn buik weet echt niet wat hij wil! We belanden bij een franse lunchsalon, waar ze heerlijke stokbroodjes hebben! Zowaar eens niet zoet! Hmmm! Hiervoor wil ik mijn buik nog wel een keer overstuur helpen..! Onderweg hebben we een aantal foldertjes opgepikt over nog een keertje snorkelen op een dagtrip.. ff googlen, tsja wat zullen we doen? Nog maar even over nadenken, op zijn vroegst overmorgen pas, een protesterende buik en een boot.. hmm.. no thanks! Terug in het hotel, lekker douchen, was mee onder de douche.. Terwijl Florien onder de douche staat, val ik in slaap.. ik voel me echt niet feestelijk.. :( als we alletwee gedoucht hebben, de was hangt.. nu is onze kamer echt oorlogsgebied.. gaan we aan de wandel naar ons vaste tentje op het strand om lekker te eten. Onderweg naar het strand komen we nog langs een reisstalletje die ons een mooie folder en dagcruise aansmeert, een dagtocht naar nusa lembongan, all inn., bananenboot, snorkelen, kanoën, rondleiding in een stadje.. ja dat lijkt ons wel wat. We wel wat duur, maar uiteindelijk weten we er nog 33% af te kletsen, althans.. Florien, ik ben druk in onderhandeling met mijn opstandige buik.. Oke we doen het! Gaaf! Hopen we.. Daarna lopen we door naar het restaurant, oh die lucht alleen al.. sorry Floor, maar na het eten.. wil ik echt weer naar het hotel, ik moet geloof ik naar bed.. Mijn avondmaaltijd bestaat wederom uit een fruitsalade, Florien bied nog een deel van haar pizza aan, maar eh.. nee bedankt. Om 21:00 lig ik in bed, gesloopt, op.. moe.. en misselijk.. hopen dat het morgen over is!

Dinsdag, dat voelt een stuk aangenamer! Het ontbijt staat me nog steeds niet zo aan, wel een mooi ontbijt buffet trouwens! Ik hou het maar bij wat tomaat en komkommer.. maar zolang het niet over eten gaat, voel ik me gelukkig een stuk beter! Na het ontbijt, bikini aan.. en naar het strand! Eens zien of we kunnen leren surfen vandaag! Op het strand worden we door meerdere mensen aangesproken en na even onderhandelen hebben we een mooie prijs, een uur surf les, ieder een eigen leraar en daarna nog een uur vrij gebruik van het surfbord. Ook de belofte dat als we na een uur nog niet op het bord kunnen staan, ze de les kosteloos nog zouden voortzetten, tot we in staat zouden zijn op het bord te blijven staan.. nou daar gaan we dan! Eerst oefenen op het droge, twee planken in het zand, een korte instructie, droog oefenen.. oke, liggen op je buik, tenen op de rand, als ik zeg stand up… ga je staan: handen ter hoogte van je borst, plat op het bord, opduwen, dan je rechter voet plaatsen gevolgd door je linker, door je knieen en dan je bovenlichaam draaien.. als we dat een aantal keer droog geoefend hebben, gaan we de zee in.. de golven zijn nog steeds.. best flink.. maar wat voelt dit gaaf! De eerste keer lukt het om tot staan te komen, twee meter te blijven staan en vervolgens.. plons! Dit is wel kicken! Opnieuw! Liggend op het bord duwt mijn instructeur me de golven weer in, draait het bord, wacht op een golf.. en daar gaan we weer! De ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar het valt me zeker niet tegen! Het lukt me zelfs één keer om de golf helemaal uit te surfen naar het strand, woehoe! Na een uur ben ik wel helemaal gesloopt! Kom op.. nog twee keer.. maar ik ben moe! Nou oke.. nog een keer dan.. oke.. pff, ik kan mezelf nauwelijks meer omhoog drukken, dat tweede uurtje zelfstandig surfen, laat ik even voor wat het is.. maar het was wel super vet! Als ook Florien het voor gezien houdt, nestelen we ons in een zitzak voor een lekker hapje en een drankje, om vervolgens te verkassen naar een strandbed, voor een uurtje tukken.. men wat is surfen vermoeiend! Na de lange dag op het strand, even terug naar het hotel voor een lekkere douche en dan weer terug naar het strandtentje, nu wel lekker eten! De vlucht gaat nog steeds naar huis.. toch een fijn idee.. lekker slapen!

Woensdag, op tijd opstaan, want vandaag gaan we op cruise.. we hebben er zin in! We worden netjes op de afgesproken tijd opgehaald en gaan dan naar de haven, het is een beetje een aftandse haven, maar het schip ziet er wel mooi uit.. dan gaan we aan boord en met ons nog heel veel meer.. volgens de man waar we geboekt hadden, met maximaal 30 mensen, het waren er zeker 60 en volgens de bemanning was er zelfs een capaciteit van 90.. het waren teveel mensen, het leek wel een overtocht met een Ferry! De zee was onrustig en de overtocht was dus niet echt een pretje, naja als de rest maar meevalt dan.. NOT.. na een uur varen, waarvan de reisagent had gezegd dat het maar een half uur zou zijn.. komen we aan in de haven van Nusa Lembongan. Daar liggen al meer boten, we meren aan bij een ponton met een afzetlint in zee, in die cirkel mogen jullie snorkelen.. are you kidding? De vissen waren wel iets groter dan we ze op de karimunjawa gezien hebben, we zagen ook nog een soort Pinoccio vis, maar het koraal was doods en na 10 minuten hadden we het dus wel gezien.. bananenboot dan maar? Na een klein rondje zonder er af te vallen zijn we weer terug.. ook een beetje jammer.. boot met de glazen bodem dan maar, wel mooi, maar ook snel weer terug en we hebben al zoveel mooier gezien! Florien gaat nog een rondje met de bananen boot, deze keer de duidelijke instructie aan de kapitein dat ze niet eerder tevreden was als dat ze er afgevallen was.. boodschap begrepen, maar echt leuk.. hmm.. rondje kanoën dan maar? Ook niet zo boeiend.. lunch? Hehe eindelijk iets wat wel oke was! Maar helaas was het drinken dus niet inclusief.. echt die reisagent.. hebben we nog een appeltje mee te schillen! Na de lunch worden we allemaal op een bootje geladen naar het eiland, daar worden we bij een hotelletje afgezet, zo om 15:00 komen we jullie weer ophalen, je mag vrij zwemmen in het zwembadje en over een half uurtje gaan we een wandelingetje maken voor degenen die daar zin in hebben. We kijken elkaar aan.. dit is wel een beetje zonde van het geld.. we balen een beetje.. nou als die rondleiding door dat stadje nog maar leuk is dan.. ook niet.. we worden weer bij een traditioneel weefwinkeltje naar binnen geloodst.. dit kennen we nu echt wel! We wachten buiten tot iedereen het gezien heeft, kunnen we mooi ondertussen de site van de Air France nog even checken.. beter hadden we dat niet gedaan! De vlucht is gecancelled! WAT??? Geintje zeker?!! De stemming daalde op dat moment tot onder het vriespunt! We zitten op een eiland, waar we geen bal aan vinden, de boot gaat voorlopig nog niet terug en we moeten een nieuwe weg naar huis vinden.. we gaan zaterdag dus zeer waarschijnlijk niet thuiskomen.. ik kan wel huilen! Wat nu? En geen enkel bericht van de KLM.. denk je bij een grote betrouwbare maatschappij te boeken, om de kans op dit soort dingen zo klein mogelijk te maken.. en als het dan toch gebeurt, goed geholpen te worden.. maar als wij zelf niet op nu.nl gekeken hadden, wisten we nog steeds niks van de staking, als we niet op airfrance.com hadden gekeken, dachten we dat onze vlucht nog steeds zou gaan, want volgens de site van de KLM.. vliegt hij zaterdag nog steeds.. stille hoop, maar een verloren zaak.. De boottocht terug trakteren we onszelf maar uit pure ellende op een ijsje, om de rest van de tocht te slapen.. terug in het hotel, terug naar de werkelijkheid, het thuisfront ingeschakeld, telefoontjes van huis naar de KLM.. ja de vlucht is gecancelled, via internet geprobeerd om te boeken, maar daar bieden ze alleen maar andere Air France vluchten aan, die na even checken ook al deels geannuleerd zijn.. slechte zaak KLM! Het advies is om toch zelf te bellen met de KLM, maar hoe? We zitten in Indonesie, even bellen met Nederland.. weet je wel wat dat kost?!! Via het thuisfront krijgen we het niet helemaal goed geregeld, eerst maar eens afwachten of de KLM zelf contact opneemt, morgen komt onze internet check-in vrij.. nu eerst maar eens even eten. Als we richting het strand lopen, komen we langs een massage salon, waar we al een aantal keer hebben staan kijken.. ach verrek het ook maar! We hebben wat afleiding nodig! We trakteren onszelf allebei op een manicure/pedicure, gewoon om de stemming wat op te vijzelen! Het werkt, we kunnen weer wat ontspannen.. en ach.. we zullen vast thuiskomen, alleen niet op het moment dat wij verwacht hadden, het is niet anders.. teleurgesteld, maar het belangrijkste is dat we thuis komen! Nu eerst eten! Morgen kijken we verder!

Donderdag.. slechte nacht gehad, vroeg wakker.. de zenuwen gieren door mijn lijf.. piekeren over die vlucht.. via thuis gehoord dat er eventueel nog wel een vlucht is voor zaterdag, maar dat we toch beter zelf even kunnen bellen, want het is toch wel ingewikkeld zo.. eerst even ontbijten en dan eens zien of we via het hotel naar Nederland kunnen bellen.. ja dat kan wel.. maar dan moet je wel een borg in leggen.. want bellen naar Nederland is duur.. tsja we hebben geen keus! Na een behoorlijke tijd in de wacht.. tic tac.. tic tac.. kost niks ofzo.. net op het moment dat we denken.. dit wordt wel een heel duur grapje, zijn we aan de beurt.. ze kan ons op vrijdagavond, twee uur eerder op een andere vlucht zetten naar Singapore en dan vanuit daar naar Amsterdam.. klinkt goed.. bijna te goed om waar te zijn, is er ook plek voor twee? Want we hebben onze tickets wel tegelijk geboekt, maar wel afzonderlijk.. nou.. eh.. wacht ze gaat ze gelijk vastzetten.. tic tac.. tic tac.. mevrouw vink? Ja? Het is helaas niet gelukt.. ik krijgt het niet voor elkaar om de vlucht te reserveren,.. onee he! Maar… ik heb wel een alternatief waar jullie beiden op kunnen, om 17:55 van Jakarta naar Dubai en dan van Dubai naar Amsterdam, jullie zijn zaterdagochtend om 6:00 in Amsterdam, als je wil.. waaat? Echt?? Ja tuurlijk!!! Ik kan dr wel zoenen!!! Wel iets minder voor onze ouders, die moeten nu midden in de nacht op pad.. dat hadden we juist met onze oorspronkelijke vlucht zo goed geregeld.. maar dat maakt ons nu even helemaal niks uit! We komen thuis! En ook nog op de dag waar we al maanden van uit gaan! We zijn zo opgelucht en blij dat we ons meteen storten op het inpakken van onze koffers! Eigenlijk zien we daar al weken tegenop, maar de stemming is nu zo goed.. dat we maar meteen doorpakken! Eerst alles er uit.. dan eerst de handbagage volpakken met de zwaarste dingen, om vervolgens de koffer te vullen.. het moment van de waarheid.. wegen.. Florien eerst.. 16.8 kg.. waaaat? Dat meen je niet! Wij dachten over de 23 kg heen te gaan! Nu die van mij.. 18.7 kg.. no way! De stemming wordt nu nog beter! En kg en ruimte over.. dan kunnen we nog wel wat souvenirtjes kopen :P, maar eerst.. nog een keer lekker lunchen in de franse lunchsalon! Vieren dat we naar huis mogen! (nu klinkt het net alsof we een verschrikkelijke tijd hebben gehad.. wat absoluut niet het geval is, maar, je kijkt gewoon uit naar thuiskomen en als dat dan niet doorgaat, is de teleurstelling groot, maar de blijdschap nog groter als het dan wel gaat!) lekkere baguette gezond.. hmm! Daarna nog een keertje de winkelstraat op en neer, de laatste souvenirtjes kopen, die we eerder lieten liggen, omdat we dachten dat het qua gewicht echt niet zou gaan.. Daarna langs de hotelkamer, spulletjes wegzetten en dan.. hebben we zoveel spanning gehad de afgelopen 48 uur, dat we wel een ontspanningsmassage verdient hebben! En een geszichtsbehandeling! Heerlijk! Omgerekend voor nog geen 10,- hebben we een uur lang een Total body massage en vervolgens nog een half uur een gezichtsbehandeling. We kunnen nu helemaal ontspannen en een jaar jonger het vliegtuig in! Totally relaxed! Helaas lag de massage tafel wel onder de airco, die op 18 graden stond.. dat is wel erg eh.. koud als je in je string (tsja daar had ik niet over nagedacht bij het opstaan :P) zonder BH ligt.. brr! Maar dat mocht de pret niet drukken! Na de overheerlijke massage gaan we terug naar het hotel voor nog een lekkere laatste warme douche, de volgende is onder onze eigen douche, thuis, in Nederland.. wel een beetje een raar idee, maar ook een heerlijk idee! Vanavond gaan we nog een keer lekker uit eten, spare ribs hebben we zin in! Hmm! Echte Nederlandse porties zijn het niet, maar het is voldoende, lekker biertje erbij! Bintang Radler, smakt goed! :) Pff, maar al die spanningen van vandaag en gisteren bij elkaar, zoveel adrenaline en een korte nacht, maakt moe.. en morgen wordt een hele lange dag, dus we gaan maar bij tijds naar bed 22:00 richting hotel, laatste nachtje in een vreemd (maar heerlijk) bed, morgennacht geen bed.. en dan… hallo eigen bed! Did you missed me?

Vrijdag, ik ben al vanaf 4:30 klaar wakker.. het zullen de zenuwen wel zijn.. om 5:50 gaat de wekker pas, blij als die gaat! Heb nog nooit zoveel moeite moeten doen om in mijn bed te blijven liggen! Vind mezelf bijna grappig, maar ook ontzettend vervelend! Florien is ook veel eerder dan de wekker wakker en gaat dus maar voor nog een bonus douche, ik moet van mezelf in bed blijven, anders zit ik mezelf ook alleen maar in de weg en we kunnen toch niet voor 6:30 ontbijten.. ik ben blij als de wekker gaat, ben er nog nooit zo snel uit gegaan! Florien is bijna verbaasd.. dacht ze me na 4 maanden eindelijk door te hebben.. haha! De laatste spulletjes pakken, tassen staan klaar, koffers zijn dicht en drie minuten voor half zes staan we bij het ontbijt buffet, goed gedaan! Laatste keer.. morgen mogen we weer een lekkere boterham met kaas eten!!! Oh het idee alleen al! Daar word ik spontaan vrolijk van! 7:00, tandenpoetsen, tassen op de rug, koffers mee.. de taxi staat al klaar, nog wel even de telefoonrekening afrekenen.. jeetje 20,-!!! En bedankt KLM! Maarja, we kunnen nu wel naar huis, dus het was het waard! Er is nog bijna geen verkeer op de weg, de ochtendspits zoals wij die kennen.. die komt hier blijkbaar wat later op gang en zo zijn we veel te vroeg op het vliegveld! We kunnen nog niet eens inchecken! Nog een uur wachten voordat dat kan! Inchecken, we mogen op deze vlucht max 15 kg pp meenemen, dat was bij voorbaat kansloze zaak, gelukkig zijn extra kilo’s bij de Lion Air niet zo duur, we hebben samen 11 kg overgewicht, staat die vrouw ons heel verbaasd aan te kijken, 11kg, ja.. 11kg! Ja.. ze keek alsof we ter plekke de helft van onze koffers zouden achterlaten.. haha! Terwijl heel veel toeristen het zo doen.. dus.. tsja.. naar een ander balietje, dat wordt dan 150.000 Rp. Grapje zeker.. haha dat is nog geen 10,-!! We wilden liever niet nog een keer geld opnemen, kunnen we pinnen? Nee. Nee? Gekke indo’s! naja dan toch maar pinnen, afrekenen en door de douane. Kilo’s bijbetalen was vele malen goedkoper dan een vlucht boeken waar je 20 kg mee mocht nemen! Dus een goede tip voor iedereen die ooit naar Indonesie op vakantie gaat! Bij de handbagage check nog wel even zenuwen, officieel max 7kg.. die van ons was resp. 12-13 kg.. gelukkig kunnen wij heel goed bluffen en net doen alsof het niks weegt ;-). Eerst Florien haar tas door de scanner, dan de mijne, Floriens tas wordt er uit gevist, oh nee he! Ze zouden toch niet ineens ook een weegschaal in dat ding hebben ingebouwd! Maar nee, ze had, om gewicht te sparen, haar medische set in de handbagage gedaan, maar vergeten dat ook de hechtset inc. Schaar daarbij zat.. oeps! Het pincet mocht blijven, maar de schaar moest weg, alsof je niet iemand kan doodsteken met een chirurgisch pincet? Tsja.. zeg maar niks.. snel doorlopen! Niet veel later kunnen we aan boord, maar een kwartiertje vertraagd, op naar Jakarta! Bye bye Bali!

Anderhalf uur vliegen verder staan we weer, voor een laatste keer, met twee voetjes op Java, we landen op Terminal 3, maar schijnen, zo blijkt een uurtje later op Terminal 2 te moeten zijn, even zoeken en dan vinden we de shuttle bus, waar eigenlijk moeilijk koffers in kunnen, handig voor een vliegveld shuttle bus! Gelukkig heeft hij wel een achterbak en daar passen onze twee koffers wel in. Als we uiteindelijk op de juiste terminal staan,zijn we er nog niet, want dan moeten we nog de juiste sub terminal vinden, eerst maar inchecken! Ze willen onze tickets zien voordat we überhaupt het vliegveld op mogen, maar die hebben we door het omboeken natuurlijk niet.. gelukkig snappen ze het en mogen we er in, de incheck balie is nog gesloten, eerst maar koffiedrinken.. ik zeg Starbucks! Helaas.. op dit stukje niemandsland, geen restaurant, geen automaat, niks.. maar weer naar buiten.. geen Starbucks, later bleek dat als we nog 200 meter door waren gelopen.. maargoed toe maar.. nu hadden we een ijskoffie met frietjes en mini loempia’s, ik kan jullie vertellen, smerige combi! De koffie was lekker, maar smaakte na het eten totaal niet meer! We hebben er twee uur uitgezeten, toen nog een rondje over het vliegveld, gevolgd door poging twee tot inchecken! Weer uitleggen dat we geen tickets hebben, weer door de securety check en dan is de incheckbalie nog steeds niet open, maar is er inmiddels al wel een rij gevormd. We ploffen dus maar in de rij op de grond. We worden al gauw omringd door allemaal sjeiks in lange witte gewaden en vrouwen in boerka’s, tsja we zitten op de vlucht naar Dubai.. beetje vreemd is het wel.. en een beetje kriebels geeft het toch ook wel als je die vrouwen ziet, of eigenlijk wat je niet ziet. Angst voor het onbekende.. We kijken elkaar nog een keer aan, wat zullen ze wel niet van ons denken, twee westerse jonge meiden met blote armen, een T-shirt met lage hals en een lekkere blonde kop met zichtbaar haar… gelukkig vandaag geen korte broek.. tsja.. ik ben toch blij dat mijn bedje in Nederland staat! Inchecken gaat gelukkig zonder enig probleem, we staan op de lijst, hij heeft geen tickets nodig, het gewicht in de koffers voldoet, alleen moeten we nog wel even de vliegveld tax betalen.. a 10,- pp.. beetje vreemd, dat zit normaliter bij je tickets in.. begrijpelijk als dat bij lokaal geboekte tickets niet het geval is, maar nu.. vonden we wel een beetje vreemd, we hebben maar gewoon betaald, we willen naar huis.. toe maar.. helaas hadden we er in onze contanten geen rekening mee gehouden en gelukkig ging hij met 5000 minder ook akkoord, we hadden gewoonweg niet meer.. of we moesten weer pinnen, maar dat kon natuurlijk op zo’n groot internationaal vliegveld als Jakarta niet.. ‘-_-

17:55, here we go!! Op naar Dubai! Het vliegtuig is nog niet voor de helft gevuld, we mogen dus met z’n tweeen drie stoelen delen, helaas zijn de lange bankjes al snel gevuld, maar dit is ook prima. Wat een schitterend vliegtuig is dit! Ipads op de achterkant van de stoelen, sterrenhemel op het plafond, lekker eten! Goed geregeld! De reis gaat heel voorspoedig, 7 uur vliegen verder staan we weer met twee voetjes op Dubai’se grond. Wat een mega vliegveld is dat zeg! We landden op Terminal A, moesten naar C, daarvoor rijd er gewoon een trein, die gratis toegankelijk is! Het is net alsof je een futuristische wereld binnenstapt! Watervallen en high tech! Wauwie! Wel duur… een grote gedeelde beker sap en twee stukjes taart voor 14,-.. wat we toen nog niet wisten.. maar goed ook :P Toen smaakte het nog..
Stipt op tijd vlogen we door, 00:50 gingen we voor een laatste keer de lucht in! Helaas zat dit vliegtuig wel stampvol en Florien en ik zaten niet naast elkaar, wel achter elkaar, beiden op de middenstoel… ik zat tussen twee mannen van middelbare leeftijd, waarvan de rechter behoorlijk snurkte! Hij was ook nog een tijdje zoek, vroeg of hij er “even”langs mocht om naar het toilet te gaan, nou dan ga ik ook maar gelijk, ik was al lang en breed terug, maar hij was in rook opgegaan, op een gegeven moment maakte mijn andere buurman zich zorgen en heeft hij de stewardess ingeschakeld, want dat is ook het verzoek, als je iets vreemd vind.. nou dit was wel een beetje vreemd. Na een 45 minuten komt hij aanlopen alsof er niks aan de hand is! Weird! Nu lekker slapen! Voor zover dat gaat, op de middenstoel.. stoel achterover, reistabletje er in om de slaap nog wat te stimuleren en dan lekker tukken! Om 4:00 een ontbijtje, lekkere pannenkoek met appel, duits broodje met smeerbrie en yoghurt met fruit! Ik was vooral enthousiast over dat laatste en zei dat waarschijnlijk ook zo enthousiast tegen Florien, zo enthousiast, dat mijn buurman mij spontaan zijn yoghurt aanbood! Florien had ook niet zo;n trek in de yoghurt, dus die mocht ik ook hebben, heel lief, van beiden.. maar zoveel eten, zo vroeg.. dat kan ik niet.. maar ik heb wel echt genoten van mijn eigen bakje! 5:30 Nederlandse tijd landden we op Schiphol! Een half uur eerder dan het vluchtschema aangaf, eh.. als de familie maar op tijd is! Om 5:50 staan we bij de gate, even plassen, koffers halen, die overigens ook zeer snel al in zicht waren en dan door de gate!Eerst nog even de koffer open om de hoeden er uit te halen, want die van Florien zat in mijn koffer i.v.m. de ruimte en ik had nog wat in haar koffer, nu kunnen we leuk gekleed naar buiten en hoeven de koffers met alle cadeautjes niet open waar de rest bij is! 6:10 staan we buiten, om warm onthaald te worden door papa, mama, Majo en Dave en de ouders van Florien. Een dikke knuffel van pappa, een knuf van Majo en een warme knuffel en dikke traan van mam, stiekem toch wel even emotioneel! We zijn zo blij dat we weer veilig en vandaag thuis zijn! Achetraf blijkt dat we geen vijf minuten eerder naar buiten hadden moeten komen, ze stonden er net! De dikke mist maakte dat de weg naar Schiphol wat langer was dan normaal en dat terwijl ons vliegtuig een half uur eerder was.. was wel even rennen vliegen haasten voor beide families! Eerst nog een kop Hollandse koffie en dan naar huis! Wat een gladde wegen hebben we hier zeg! En harder rijden dan 70.. ook een hele bijzondere ervaring na 4 maanden! Thuis heeft mam lekkere broodjes bij de Bakker Bart gehaald en op het moment dat we net aan tafel willen voor een tweede ontbijtje, komen opa en oma ook al aan met Balou! Er waren nu zoveel mensen dat hij aanvankelijk straal langs me heen rende! Maar toch daarna wel heel blij was me te zien! Oma had lekkere appeltaart gebakken, maar eerst ontbijten! Een pistoletje met kaas heeft nog nooit zo lekker gesmaakt! Een croissantje.. ach en nog een pistoletje kaas, omdat het kan, omdat ik het zo gemist heb, omdat het zo ontzettend lekker is! Eens een kaaskop, altijd een kaaskop!

Heerlijk! Thuis!
Selamat Datang di Belanda! Welkom Thuis!

Het zijn vier hele bijzondere maanden geweest, we hebben een nieuwe cultuur mogen ervaren, een prachtig land gezien, onszelf beter leren kennen en veel geleerd. Dankbaar dat we deze mogelijkheid hebben gekregen vanuit onze studie, het is niet alleen een leerzame ervaring op studie gebied geweest, maar zoveel meer, een echte levenservaring.
Leuk en bedankt dat jullie mijn verslagen al die tijd zo trouw hebben gelezen, het was heerlijk om jullie reacties te mogen lezen in Indonesië. Soms was het wel even een opgave om weer aan een nieuw verslag te beginnen, weken waren soms maar zo kort en de verslagen zo lang.. ;-) maar wetende dat er op gewacht werd.. was wel een stok achter de deur en achteraf gezien was het dan stiekem ook wel heel fijn om de ervaringen van me af te kunnen schrijven en met jullie te kunnen delen. Bovendien heb ik nu een hele mooie herinnering voor later! Nu kan ik een begin gaan maken aan al die zoveel duizenden foto’s! Het zal vast wel meer dan één kerstmis gaan kosten voordat dat boekwerk klaar is, maar t.z.t. zal ik jullie zeker laten weten als het zo ver is!

Liefs vanachter mijn bureautje in Deventer!
Eef